جمیل بایک رسما مخالفت خود با توافقنامەی نفتی میان غرب کوردستان و شرکت آمریکایی را اعلام کرد.
“هوشنگ اوسە”،یکی از نویسندگان غرب کوردستان کە خود سالها در رسانەهای حزب کارگران کوردستان “PKK” کار میکردە است، فاش ساخت کە جمیل بایک مسئول دستەی رهبری “ک.ج.ک” بە شهر “قامیشلو”ی غرب کوردستان رفتە و دربرنامە دارد همچون دهەی نود قرن گدشتە، در دمشق سوریە مستقر شود.
“هوشنگ اوسە”، یکی از نویسندگان غرب کوردستان در مقالەای کە با زبان عربی و تحت عنوان “جمیل بایک در قامیشلو”، در صفحەی فیسبوکی خود انتشار دادە است، مینویسد: “با توجه به اطلاعاتی کە بە دست من رسیدە است، جمیل باییک در قامیشلو حضور دارد. اگر این خبر صحیح باشد، کە به احتمال زیاد درست است، بدان معنی است که اختلاف بین پ.ک.ک و مظلوم عبدی و رفقای وی به مرحله بدون بازگشتی رسیده است. منظور من این است که جمیل باییک آمده تا یک بار برای همیشه موضوع را حل کند و این بجز با همکاری و پشتیبانی حکومت سوریه، امکان پذیر نیست.”
هوشنگ اوسە نوشتە است: “شاید جمیل باییک رویای بازگشت به دمشق را در سر می پروراند، همانطور که اوجالان 20 سال پیش انجام داد. بایک بر این باور است کە در سوریە و تحت مراقبت اسد پسر، و جمهوری اسلامی ایران در امان خواهد بود.”
بە گفتەی اوسە، “از پ.ک.ک بجز گروه های خیلی کوچکی از نیروهایش در کوه های قندیل چیزی نمانده است، به این معنی که بمباران ترکیه کاملا کار بیهوده ای است. پکاکا بخش بزرگی از نیروهای خود را بە شرق کوردستان انتقال دادە و اکنون برای احزاب ملی شرق کوردستان نیز مزاحمت ایجاد میکند. بخش دیگری از نیروهای پکاکا از قندیل بە مناطق سنجار و اردوگاە مخمور انتقال دادە شدەاند کە با هماهنگی تهران و بغداد صورت پذیرفتە است.”
هوشنگ در ادامە خاطرنشان میسازد کە: “من فکر می کنم که غرب کوردستان مرحله ای داغ و سرنوشت ساز را پشت سر می گذارد و حضور جمیل باییک بدین معنی است که تمام تلاش های صبری اوک، مراد کارا ایلان ، دوران کالکان برای متقاعد کردن و بازگرداندن مظلوم عبدی به قندیل و پیروی از تصمیمات و دستورات PKK، نتیجەای دربر نداشتەاند. جمیل باییک در غرب کوردستان است، تا یک بار برای همیشه موضوع را حل کند، حتی اگر این مسئله او را به یک راه حل نظامی و خونین وادار کند.”
هوشنگ اوسە یکی از مقالات کریس کوچیرا نویسندەی فرانسوی را بعنوان دلیلی برای خطر بروز درگیری در غرب کوردستان را یادآوری میکند و مینویسد: “در مصاحبه ای که روزنامه نگار فرانسوی، کریس کوچیرا در سال 1999 با اوجالان یک ماه قبل از دستگیری وی داشت و مجله “شرق الوسط” لندنی آن را منتشر کرد، اوجالان، جمیل باییک را به دستور قتل رفقای مجروح خود و همچنین کشتن آنها متهم کرد و این اوج جنایات جمیل باییک است. در نتیجه، مطابق با اتهام اوجالان، وی جنایتکار جنگی است. هر کس که دستور کشتن دشمن زخمی شده را صادر می کند، جنایتکار جنگی است، چه بماند کسی که دستور کشتن رفقای مجروح خود را صادر کند.!”
این نویسندە غرب کوردستان در ادامە مینویسد: “مظلوم عبدی و کسانی که با او هستند مرحله بسیار سخت و تعیین کننده را پشت سر می گذارند: بودن یا نبودن! همین مسئله در مورد جمیل باییک و همکارانش در شمال سوریه نیز صدق می کند.”
هوشنگ اوسە در پایان مینویسد: “اظهارات اخیر جمیل باییک موارد بسیاری را که قبلا به آنها اشاره کردم تأیید کرد و خبر حضور وی در شمال سوریه و احتمال رفتن وی به دمشق یا دیدار وی با مقامات امنیتی سوریه در فرودگاه قامشلو بسیار ممکن است.”
لازم بە ذکر است کە جمیل بایک در مصاحبەای تلویزیونی، رسما مخالفت خود با توافقنامەی نفتی میان غرب کوردستان و شرکت آمریکایی را اعلام کرد.
