بعد از 41 سال هنوز از پیکر شرق کوردستان خون میچکد، اما ارادەی آزادیخواهانەی ملی در این بخش از میهن هیچوقت تضعیف نگشتە است.
41 سال پیش و در 28 مرداد سال 1358، خمینی با گفتن “اشدا علی الکفار رحمها بینهم” فتوای جهاد علیە ملت کورد صادر کردە و ریختن خون کوردها را حلال دانست، اکنون 41 سال پس از صدور فتوای رهبر اسلامی ایران، هنوز شرق کوردستان قربانی دست رژیم اسلامی ایران و سربازان نژادپرستی فارسها میباشد.
شرق کوردستان پس از سقوط رژیم محمد رضا شاە و در مدت کمتر از یک سال، (دقیقا 9 ماە) علیرغم کم تجربگی در ادارە کشور و حاکمیت، کوردستان را در اوج آرامی و ثبات ادارە می کرد. در این مدت کوتاە و علیرغم تحریمهای اقتصادی از جانب حکومت مرکزی، بە الگوی آزاد و دمکراتیک در منطقە تبدیل شدە و بە مثابە آلترناتیوی برای همە ایران نگریستە می شد. نمایندگان شهرها و روستاها با رای آزادانە مردم انتخاب می شدند، انجمن‌های صنفی نقش مستقل خود را ایفا می کردە و حقوق برابر برای زنان را در قانون اجتماعی و سیاسی کوردستان گنجاندە بود. سکولاریسم را در ادارە جامعە تجربە می کرد، خواب را از دیدگان سردمداران مذهبی تهران ربودە بود.
رژیم اسلامی تازە بە قدرت رسیدە، کە از اعماق تاریک تاریخ آمدە بود و خواب پلیدی برای سقوط جامعە ایران بە تاریکخانەهای قرون وسطا دیدە بود، کوردستانی را بر نمی تابید کە در مدت کوتاهی بعد از قیام مردم ایران تا 28 مرداد بە چنین دستاوردهای رسیدە بود. بە عبارتی ترس از قدرتگیری این تجربە، محرک اصلی جمهوری اسلامی برای حملە و لشکرکشی بە مردم و خاک کوردستان بود.
خمینی بعنوان رهبر رژیم اسلامی ایران، با صدور فتوای جهاد علیە مردم آزادیخواە و دگراندیش شرق کوردستان، عملا راە را برای سرکوب مردم بی گناە کوردستان و آزادیخواهان بە انحای مختلف و از جملە دادگاههای صحرایی خلخالی و فرمان اعدام رهبران احزاب و کشتار مردم مدنی کوردستان گشود و با لشکرکشی وسیع، نیروهای سرکوبگر را بە کوردستان گسیل داشت.
در شهرهای مهاباد و سنندج، به دستور فرماندهان پادگانها ی تحت امر رژیم جدید بر روی مردم آتش گشوده شد، در مهاباد و سنندج صدها نفر بە شهادت رسیدند. دهها جوان کورد تنها بە دلیل فریاد خواستهای برحق ملی و دموکراتیک، بە دار آویختە شدە یا بە جوغەی اعدام سپردە شدند.
اگرچە توان نظامی، امکانات و ادوات لجستیکی رژیم مایە توفیق این رژیم بە لحاظ نظامی بود، اما کوهستانهای کوردستان، شهرها و روستاها، همە و همە بە سنگر آهنین مقاومت و ایستادگی مبدل گشتە و مردم مبارز و پیشمرگان کوردستان در این راە افتخاراتی بزرگ و شکوهمند از ارادە و خواست خود برای آزادی رقم زدند.
نیروهای رژیم از دو محور ارومیه و کامیاران حمله را آغاز کردند. مردم کوردستان با ارادەی راسخ تصمیم به مقاومتی همه جانبه گرفتە و مبارزه و مقاومت از هر سوی کوردستان زبانه کشید. مقاومت و مبارزەی مردم کوردستان و ضربەی ویرانگر نیروی پیشمرگ طی مدت 3 ماه کە در تاریخ پرافتخار مقاومت مردم کوردستان بە جنگ 3 ماهە شهرت یافت، نیروهای متجاوز جمهوری اسلامی را با چنان شکست بزرگی مواجه کرد کە خمینی بەناچار و در راستای حفظ جان نیروهای خود پیام 26 آبان مبنی بر آتش‌بس را اعلام کرد. اگرچە بعدها با تجدید قوا باری دیگر بە کوردستان حملەور شدە و شرق کوردستان را با استفادە از توپ و تانک بە استعمار خود درآور، اما مقاومت 3 ماهەی ملت کورد برگ زرینی از تاریئخ مبارزاتی کورد را دربر می گیرد.
اکنون و پس از سپری شدن 41 سال از فتوای خمینی، مردم کوردستان با همان روحیە اوایل قیام مردم ایران و حتی بیشتر بە نافرمانی خود در برابر رژیم اسلامی ادامە خواهند داد. با تمام حوادث و رخدادهایی کە در این سالها بر سر مردم کوردستان رفتە است، دهها بار پیش چشم همگان، مردم کوردستان در برابر این رژیم ایستادگی کردە و اکنون نیز کوردستان برای رهایی از یوغ استعمار و تأسیس کیان سیاسی کوردها مبارزە می کنند و میجنگند.
