پستانداران جفتی پیش از رویداد انقراض نیز وجود داشتهاند، اما تنها مدتی پس از برخورد سیارک با زمین شکوفا شدند
یک پژوهش جدید نشان داد که اجداد انسان به دوران دایناسورها برمیگردند، و در زمانی که سیارک بزرگ به زمین برخورد کرد و باعث انقراض دایناسورها شد، اجداد انسان روی سیاره حاضر بودند و جان سالم به در بردند.
محققان دریافتند که «پستانداران جفتی» (placental mammals) از دوره «کرتاسه» سرچشمه میگیرند، که معنایش این است که این موجودات برای مدت کوتاهی قبل از رویداد انقراض جمعی بزرگ آن دوره در کنار دایناسورها زندگی کردند.
این نکته تاکنون مورد مشاجره باستانشناسان بوده است که آیا پستانداران جفتی معاصر دایناسورها بودند یا بعد از انقراض آنها ظاهر شدند. از آنجایی که فسیلهای پستانداران جفتی فقط در سنگهای جوانتر از 66 میلیون سال پیدا شده است، برداشت عمومی این بود که اجداد انسان معاصر دایناسورها نبودهاند.
با این حال، دادههای مولکولی که دانشمندان اخیرا آنها را به دست آوردند نشان میدهد که پستانداران جفتی کهنتر از آنچه هستند که تاکنون مورد قبول مجامع علمی بوده است.
دانشمندان برای رسیدن به این نتیجه دادههای فسیلی گستردهای از گروههای پستانداران جفتی جمعآوری کردند. این فسیلها عمدتا متعلق به 66 میلیون سال پیش یا همان دوران رویداد انقراض جمعی بزرگ بودند. دانشمندان هزاران فسیل پستانداران جفتی آن دوران را بررسی کردند.
تحقیقات نشان داد که پستانداران جفتی پیش از رویداد انقراض نیز وجود داشتهاند، اما تنها مدتی پس از برخورد سیارک با زمین شکوفا شدند. این نشان میدهد که انقراض دایناسورها، که رقابتهای غذایی و قلمرویی میان آنها و پستانداران ضعیفتر را از میان برداشت، به شکوفایی و افزایش تنوع پستانداران منجر شد.
یافته جالب توجه در پژوهش مذکور این است که «آغازیان»، که گروهی هستند که شامل اجداد انسان است، و همچنین لاگومورفا (خرگوش) و گوشتخواران (سگ و گربه) درست قبل از رویداد انقراض جمعی روی زمین ظاهر شدند، که به این معناست که اجداد ما در کنار دایناسورها قدم زدهاند.