این کاوشگر در سیاره‌های مشتری و کیوان مأموریت اکتشافی انجام داد و اولین و تنها کاوشگری است که توانسته است به اورانوس و نپتون سفر کند.
ناسا روز سه‌شنبه 10 مرداد اعلام کرد که کاوشگر فضایی «وویجر ۲» سرانجام پس از مدتی قطع ارتباط به دلیل اشتباهی که در مرکز کنترل روی داده بود اخیراً پیامی به زمین ارسال کرده است.
کاوشگر «وویجر ۲» در سال ۱۹۷۷ برای پژوهش‌های فضایی در سیاره‌های منظومه خورشیدی و در ادامه آن برای کاوش در فضای بین ستاره‌ها و به عنوان پیام‌آور تمدن بشری در اعماق فضا مأموریت خود را آغاز کرد.
این کاوشگر اکنون در نقطه‌ای با فاصله تقریباً ۲۰ میلیارد کیلومتری از کره زمین و بسیار دورتر از سامانه خورشیدی قرار دارد.
«آزمایشگاه پیشرانش جت» سازمان ناسا در جدیدترین گزارش خود در مورد مأموریت «وویجر ۲» گفت روز ۳۱ تیر ارسال مجموعه‌ای از دستورهای عملیاتی «ناخواسته باعث شد که زاویه آنتن‌های این کاوشگر حدود دو درجه از موقعیت مطلوب برای ارتباط با زمین منحرف شوند.»
انحراف آنتن‌ها باعث شد که «وویجر ۲» نتواند با مرکز کنترل تماس برقرار کند. ناسا ابتدا تصور می‌کرد که این نقض فنی تا زمان تغییر موقعیت خودکار این کاوشگر در اواسط ماه اکتبر برطرف نخواهد شد.
اما روز سه‌شنبه سوزان داد، مدیر پروژه فضایی «وویجر» به خبرگزاری‌ها گفت که ناسا با کمک «شبکه اعماق فضا» که مجموعه‌ای از آنتن‌های رادیویی بین‌المللی است، به علاوه چند ماهواره مخابراتی که در مدار کره زمین قرار دارند، توانسته است زودتر از موعدی که تصور می‌شد با این کاوشگر تماس برقرار کند.
خانم داد افزود: «در کمال تعجب، این اقدامات موفقیت‌آمیز بود و مرکز کنترل توانست ضربان قلب کاوشگر را بشنود. بنابر این ما مطمئن شدیم که کاوشگر زنده و فعال است.»
به گفته او، مهندسان مرکز کنترل اکنون در حال تنظیم دستورهای عملیاتی جدیدی هستند که بتواند زاویه آنتن‌های «وویجر ۲» را تصحیح کند. او خاطرنشان کرد که احتمال موفقیت این روش بسیار کم است.
با توجه به این که تا میانه‌های ماه اکتبر و تغییر موقعیت خودکار کاوشگر فرصت زیادی باقی است مهندسان ناسا تا آن زمان روش‌های دیگری برای تنظیم موقعیت آنتن‌ها را به کار خواهند گرفت.
«آزمایشگاه پیشرانش جت» یکی از آزمایشگاه‌های علمی و فناوری ناسا و سازنده و هدایت‌کننده کاوشگرهای «وویجر ۲» است ولی این مأموریت فضایی در حال حاضر زیرمجموعه رصدخانه بخش فیزیک خورشیدی ناسا است.
کاوشگر «وویجر ۲» در دسامبر ۲۰۱۸ از میدان مغناطیسی و حباب حفاظتی خورشید که خورسپهر (هلیوسفر) نامیده می‌شود خارج شد و اکنون در فضای میان‌ستاره‌ای سفر می‌کند.
این کاوشگر پیش از ترک سامانه خورشیدی در سیاره‌های مشتری و کیوان مأموریت اکتشافی انجام داد و اولین و تنها کاوشگری است که توانسته است به اورانوس و نپتون سفر کند.
«وویجر ۱» اولین فضاپیمایی بود که در سال ۲۰۱۲ توانست وارد فضای بین ستاره‌ای شود و اکنون در فاصله تقریباً ۲۴ میلیارد کیلومتری از کره زمین قرار دارد.
هر دو کاوشگر حامل لوح‌های بایگانی اطلاعات در مورد تمدن بشری هستند تا در صورت تماس با موجودات فضایی به این وسیله ساکنان کره زمین را به آنها معرفی کنند. این لوح‌های مسی که با طلا آبکاری شده‌اند به «صفحه‌های طلایی» معروف هستند.
اطلاعات ضبط شده در این صفحه‌ها شامل نقشه‌ای از منظومه خورشیدی، قطعه‌ای اورانیوم به عنوان زمان‌نگار پرتوزا برای نشان دادن تاریخ پرتاب کاوشگر به فضا و یک راهنمای نمادین برای توضیح نحوه دریافت اطلاعات از این صفحه‌ها (پخش صدای این صفحه‌ها) است.
مجموعه اطلاعات ضبط‌شده در این صفحه‌ها که توسط کمیته‌ای به ریاست کارل ساگان، اخترشناس سرشناس آمریکایی برگزیده شده است شامل تصاویری از زندگی در روی کره زمین و مجموعه‌ای از قطعات موسیقی و آواهایی است که با کمک یک قلم مخصوص که در این بایگانی گنجانده شده است می‌تواند نواخته شود.
مأموریت دو کاوشگر «وویجر» ادامه خواهد یافت و آنها به کمک ذخیره انرژی خود که تا سال ۲۰۲۵ دوام می‌آورد اطلاعات علمی را به زمین مخابره خواهند کرد. پس از آن سفر آنها در کهکشان راه شیری و به احتمال فراوان تا ابدیت در سکوت ادامه خواهد یافت.
