حسن آتیلا اوغور: “اوجالان ابراز علاقەی شدیدی به مصطفی کمال آتاترک دارد و برای اینکه اعدام نشود چه چیزها که نگفت”.
کسانی که تاریخ PKK را خوانده و تحقیق کرده اند به خوبی می دانند که در ادبیات این حزب سه کلمه «رهبری»، «قهرمانی»، «خائن و مزدور»، بیشتر از هر کلمات دیگری تکرار میشوند.
هیچ سندی از PKK را نمی توان یافت که حاوی این مفاهیم نباشد. PKK همه احزاب ملی گرای کوردستان، اشخاص هویت طلب کورد و گروه ها و جریان های سیاسی را که مثل آنها فکر نکنند را مزدور و خائن خطاب می کند. طبق تبلیغات PKK فقط اوجالان و گروهش قهرمان هستند!
آیا عبدالله اوجالان واقعاً یک قهرمان است؟ او برای قهرمان شدن چه کرده است؟ یا خود اوجالان خائن است؟ چه کرد که خائن شد؟ ارگان رسانه ای PKK در حال حاضر از تمام قدرت خود برای نشان دادن اوجالان به عنوان یک قهرمان استفاده می کند. اما هنگام محاکمه اوجالان همه دیدند که در موضع وی هیچ مقاومتی وجود نداشت، هیچ موضع قهرمانانه ای نشان داده نشد، دولت ترکیه هر چه خواست، او پاسخ داد. هر کس دیگری بعد از دستگیری، اگر موضعش همچون اوجالان بود، بدون شک PKK او را خائن و مهدور الدم اعلام می کرد.
شمدین ساکک در مورد اعترافات اوجالان چه گفت؟
به عنوان مثال، «شمدین ساکک» که توسط PKK به عنوان بزرگ‌ترین خائن معرفی شد، گفت: «وقتی اوجالان با مرگ روبرو شد، همه چیز را گفت. روابط خود با سوریه را آشکار کرد. اما در جریان تحقیقات به من گفته شد که روستائیان و چوپانانی که به PKK کمک کردند چه کسانی بودند، من به این سوأل پاسخ ندادم و نام کسی را ذکر نکردم. اما اوجالان همه چیز را به دولت گفت. بله، اوجالان همه چیز را گفت. او ابتدا هویت و زندگی نامه رفقای خود را فاش کرد، همه چیز را در مورد PKK و دوستانش به دولت گفت.»
برای مثال، PKK ششمین کنگره خود را همزمان با دستگیری اوجالان برگزار کرد. اوجالان مکان، شرکت کنندگان و هدف کنگره را یکی یکی به دولت ترکیه گفت. این را طبق اسناد رسمی به خوبی می دانیم.
سوال: در مورد کنگره ششم اطلاعات بدهید؟
عبدالله اوجالان: دستور دادم کنگره در دامنه کوه زاگرس در جنوب کوردستان برگزار شود. محل برگزاری کنگرەی ما بین کوهستانهای قندیل و خاکورک در منطقه خنیره، واقع شدە است. این کنگره از اواخر دسامبر برگزار می شود. در تماس های تلفنی که قبل از ۲۴ ژانویه ۱۹۹۹ داشتم، متوجه شدم که کنگره در حال برگزاری است و بحث به مسائل “ج.هـ.پ” رسیده است.
اوجالان این اعترافات را در ۱۶ فوریه به دولت ترکیه کرد. یعنی وقتی اوجالان این اطلاعات را به دولت داد، کنگره همچنان ادامه داشت. اوجالان از دادن اطلاعات محل اختفای 350 نفر از سرکرده های گروه خود ابایی نداشت.
در ادامه اوجالان درباره کنگره گفت:
“این کنگره برای بازسازی سازمان است. یک نوار هم برای این کنگره فرستادم. موارد در دستور کار کنگره؛ ۱- ایدئولوژیک ۲-سیاسی ۳-مسائل نظامی ۴-فعالیت های منطقه ای ۵-جبهه های کاری ۶-انتقادات ۷-مسائل انتخاباتی مطرح می شود… در نتیجه کنگره ششم، مظلوم عبدی مسئولیت اروپا را بر عهده خواهد داشت. فرماندهی منطقەی «بوتان» تقویت می شود، در منطقەی «بهدینان» ادارەای با فرماندهی قوی برقرار می شود. برای منطقه سوران مدیریتی آگاه منصوب می شود. «کانی یلماز» به اروپا فرستاده نمی شود”.
اوجالان نه تنها از مظلوم عبدی (فرمانده کنونی HSD) نام برد، بلکه نام بسیاری از فرماندهان خود را نیز نام برد. نه تنها دولت ترکیه را در مورد چیزهایی که در آینده اتفاق می افتد، بلکه در مورد چیزهایی که ممکن است در آینده اتفاق بیفتد را نیز آگاه کرد. مثلاً اوجالان در مورد مدیریتی که در کنگره ششم انتخاب می شود چنین می گوید:
“افرادی مانند جمعە، فرهاد، ابوبکر، عباس، ماهر ولات می توانند در کمیته مرکزی قرار بگیرند. ذکی، عیسی، فواد، نصیر، جمال، فلات و مصطفی قرەسو نیز از کمیته مرکزی انتخاب خواهند شد”.
در کنگره ششم یک مجمع نظامی متشکل از ۳۰-۲۵ نفر تشکیل می شود. آنها می توانند به جای سیستم دولتی، یک سیستم میدانی بسازند. تصمیم گرفته می شود که احزاب سیاسی و نظامی با هم همکاری کنند. مدیریت متشکل از افراد قدیمی و جدید خواهد بود. تحولات بیشتری ممکن است در جنوب کوردستان رخ دهد. گاهی اوقات ممکن است نیروهای خود را به جاهای دیگری انتقال دهند. در بوتان (۱۰۰۰) نیرو تحت فرماندهی «باهوز» (سوریه) وجود دارد. در «زاگرس» حدود (۷۰۰-۸۰۰) نیرو با «ابوبکر» حضور دارند. حدود ۴۰۰ نفر تحت رهبری دکتر علی آمد (پزشکی که ۷-۸ سال است در PKK است) هستند. در «ارزروم» حدود (۱۵۰-۲۰۰) نفر تحت مسئولیت «یلماز» هستند. «کاظم» (۳۵۰-۴۰۰) نیرو در «درسیم» دارد. ۱۵۰-۲۰۰ نفر در «سرحد» با مسئولیت «صبری» هستند. در ایالت «کوچگیری» حدود (۴۰-۵۰) نفر زیر مسئولیت «آلیشار» هستند. در دریای سیاه تحت مسئولیت «آیهان» (K) (40-50) نفر هستند که با DHKP-C کار می کنند. در گارزان نیرو نیست، نیروها در دیاربکر هستند. حدود ۱۵۰ نفر در «مردین» مسئول آنها «فلات» (ک) بود که شنیدم جان باختەاست. مشکلاتی وجود دارد و بسیاری از آنها اقتصادی هستند. در دو منطقه جنوب کوردستان، الف) منطقه «بهدینان» به عهده «عباس» (ک) (۱۵۰۰) نیرو دارد، آنجا منطقه بارزانی هاست. ب) ۲۵۰۰ نفر در «سوران» با مسئولیت «جمعە» هستند. سوران جایی بین خاکورک و سلیمانیه است. ۲۵-۳۰ نفر در «رحا» به فرماندهی کمال ساوور هستند. در دریای مدیترانه “ساری ابراهیم” حدود (۸۰-۱۰۰) نفر را بر عهده دارد. در جنوب کوردستان (۴۵۰۰) و در ترکیه (۳۰۰۰) نیرو وجود دارد.
اوجالان اسامی تمامی فرماندهان و اطلاعات مربوط به آنها را یکی یکی به دولت می دهد حتی می گوید در این موضوع نوار و نمودار مفصلی وجود دارد.
در واقع، اوجالان نام تمامی فرماندهان و مناطق مستقر PKK را به دولت می دهد. اطلاعات دقیقی که اوجالان به دولت ترکیه می دهد، آنها را در بهت عجیبی فرو می برد. حسن آتیلا اوغور بازپرس اوجالان می گوید؛ اوجالان چقدر به مصطفی کمال آتاترک ابراز علاقه کرد و برای اینکه اعدام نشود چه چیزها که نگفت!
چرا اوجالان دستگیر شد؟
اوجالان به محض ورود به ترکیه، خواست به دولت خدمت کند و برنامه هایی برای همکاری با دولت ارائه داد. اوجالان اطلاعات زیادی به دولت ترکیه داد، چرا که از همان ابتدا می خواست با هم روی پروژه ها کار کنند. اوجالان فردای دستگیری می گوید: “من تاریخ ترک ها و مسائلی که آینده ترکیه را روشن می کند را دنبال کردم. من می خواهم در این روند شرکت کنم. در بین ما اشتباهاتی از سوی کادرهای روستایی وجود داشت. ۵ درصد اشتباهات دولتی و ۹۵ درصد اشتباهات ما بوده است. اما اشتباه را قبول دارم”.
اوجالان بلافاصله اضافه می کند: «۷ میلیون کورد در ترکیه وجود دارد، این جمعیت برای کارهای دیگر ما کافی است. کنترل هواداران، مهم است. جمعیت بسیار فعالند و در هر اقدامی از کنترل خارج می شوند. مردم من را خیلی دوست دارند”.
با وجود این همه اسناد و اعترافات اوجالان و خدماتی که به دولت ترکیه کرد؛ آیا اوجالان قهرمان است یا خائن؟
