نود و چهارمین دوره مراسم اعطای جوایز اسکار، شامگاه یکشنبه ۲۷ مارس به وقت آمریکا (بامداد دوشنبه ۸ فروردین به وقت کوردستان) در سالن تئاتر دالبی لس آنجلس برگزار شد.
این مراسم با یک دقیقه سکوت برای قربانیان جنگ در اوکراین آغاز شد و با به نمایش درآمدن پیامی در این زمینه، از بینندگان خواسته شد تا به هر طریقی که می توانند از مردم اوکراین حمایت کنند.
همچنین شماری از شرکت کنندگان در این مراسم از جمله فرانسیس فورد کاپولا کارگردان سرشناس سینما نیز نوارهایی را به رنگ پرچم اوکراین به لباس‌های خود سنجاق کرده بودند.
فرانسیس فورد کاپولا کارگردان پدرخوانده که به مناسبت پنجاهمین سالگرد ساخت این فیلم صحبت می کرد، در پایان سخنان خود گفت: «زنده باد اوکراین».
در جریان این مراسم، فیلم «کُودا» به کارگردانی سیان هِدِر که درامی با محوریت موضوع خانواده ای ناشنوا است و نقش‌های اصلی آن را نیز بازیگران ناشنوا بازی کرده‌اند، جایزۀ بهترین فیلم را از آن خود ساخت.
این فیلم محصولی از پلتفرم پخش آنلاین «اپل تی‌وی پلاس» است و این نخستین بار است که یک پلتفرم پخش آنلاین موفق به دریافت جایزه اسکار شده است.
فیلم «کودا» همچنین جایزه بهترین فیلم‌نامۀ اقتباسی را نیز دریافت کرد؛ بدین ترتیب خانم سیان هدر پس از کاترین بیگلو با فیلم «مهلکه» (۲۰۰۸) و کلوئی ژائو با «خانه به دوش‌ها» (۲۰۲۰) سومین بانویی است که موفق شده است جایزۀ بهترین فیلم اسکار را به دست آورد.
از سوی دیگر در حالی که انتظار می رفت فیلم «قدرت سگ» که در ۱۲ رشته کاندیدا شده بود جوایز را درو کند، تنها توانست جایزه بهترین کارگردانی را برای جین کمپیون به ارمغان آورد.
در همین حال، جایزۀ بهترین بازیگر زن به جسیکا چستین برای نقش آفرینی در فیلم «چشم های تامی فی» که به موضوع اقلیت‌های جنسی می پردازد، تعلق گرفت. فیلم «چشم های تامی فی» در بخش بهترین چهره پردازی نیز موفق به دریافت جایزۀ اسکار شد.
همچنین جایزۀ بهترین بازیگر نقش مکمل زن به آریانا دبوس برای ایفای نقش در فیلم «داستان وست ساید» ساخته استیون اسپیلبرگ اختصاص یافت. جالب توجه است که در نسخه سال ۱۹۶۱ فیلم «داستان وست‌ساید» نیز ریتا مورنو با بازی در همین نقش، موفق به دریافت جایزۀ اسکار شده بود.
در جریان این مراسم، جایزۀ اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، به تروی کوتسور بازیگر ناشنوای فیلم «کودا» تعلق گرفت.
بدین ترتیب تروی کوتسور با کنار زدن رقبای خود که به خاطر نقش آفرینی در فیلم «قدرت سگ» برای دریافت جایزۀ بهترین نقش مکمل مرد نامزد شده بودند، سومین جایزۀ اسکار را برای فیلم «کودا» به ارمغان آورد.
در همین حال، فیلم حماسی و علمی-تخیلی «تل‌ماسه» ساختۀ دنیس ویلنوو که ساخت موسیقی آن را نیز هانس زیمر آهنگساز برجسته، بر عهده داشته است، با دریافت ۶ جایزه، توانست بیشترین جوایز اسکار را به خود اختصاص دهد.
این فیلم در بخش‌هایی چون بهترین صدابرداری، بهترین موسیقی، بهترین تدوین، بهترین طراحی صحنه، بهترین جلوه‌های ویژه و بهترین فیلمبرداری، موفق به دریافت جایزۀ اسکار شد.
فیلم «تل‌ماسه» برای دریافت جایزه در ۱۰ رشته نامزد شده بود و از این نظر پس از فیلم «قدرت سگ» که در ۱۲ رشته کاندیدا شده بود، قرار می گرفت.
این در حالیست که مراسم اسکار ۲۰۲۲ با صحنه‌ای جنجالی همراه شد و کریس راک کمدین معروف که اهدای جایزه در یکی از بخش های مراسم را بر عهده داشت، پس از شوخی با موهای تراشیدۀ همسر ویل اسمیت، با واکنش شدید این بازیگر روبرو شد که از جای خود برخاست و بر روی سن بر صورت کریس راک سیلی زد.
در حالیکه بسیاری از تماشاگران گمان می کردند که سیلی زدن ویل اسمیت به صورت کریس راک ممکن است بخشی از شوخی‌ها و صحنه‌سازی‌های متداول در مراسم اسکار باشد، اما اندکی بعد مشخص شد که عصبانیت ویل اسمیت واقعی است؛ به طوریکه با انتشار ویدئویی از این صحنه، ویل اسمیت پس از سیلی زدن به صورت کریس راک، همچنان با عصبانیت فریاد می‌زد: «اسم همسرم را به زبان کثیف‌ات نیاور».
جادا پینکت اسمیت بازیگر و همسر ویل اسمیت که موهای تراشیده اش دستمایۀ شوخی از سوی کریس راک در جریان این مراسم قرار گرفت، سال گذشته به طور علنی اعلام کرده بود که مبتلا به بیماری آلوپسی است که نوعی اختلال خود ایمنی است که منجر به ریزش مو می‌شود.
کریس راک در این مراسم به شوخی با اشاره به ظاهر او گفته بود «باید منتظر قسمت دوم فیلم «جی.آی. جین» باشیم؛ که در این فیلم، بازیگر نقش اول با موهایی از ته تراشیده ظاهر می‌شود.
در ادامۀ این مراسم، ویل اسمیت برای بازی در فیلم «پادشاه ریچارد» جایزۀ اسکار بهترین بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست آورد و پس از دریافت جایزه، از آکادمی اسکار، تمامی نامزدها و سایر افراد حاضر در سالن به خاطر رفتار خود عذرخواهی کرد و در حالی که اشک می ریخت، با اشاره به اینکه در نقشی که ایفا کرده نیز «به شدت از خانواده محافظت می کرده است»، گفت: «عشق، انسان را به کارهای دیوانه‌واری وادار می کند».
در جریان این مراسم همچنین جایزه بهترین فیلنامه اوریجینال به کنت برانا برای فیلم «بلفاست» تعلق گرفت. این فیلم درباره کودکی یک پسر جوان در بلفاست در آغاز تلاطم های دهه ۱۹۶۰ است. به گفتۀ کنت برانا، موضوع این فیلم «جستجوی شادی و امید در شرایط خشن» است
در بخش بهترین فیلم بلند خارجی نیز فیلم ژاپنی «ماشین من را بران» ساختۀ ریوسوکه هاماگوچی که بر اساس داستان کوتاهی به همین نام از هاروکی موراکامی ساخته شده است، موفق به دریافت جایزه شد.
