اوغور مومجو در سال 1993 در جلوی در خانه اش در آنکارا به وسیله بمب کارگذاشته شده در خودروی شخصی اش ترور شد.
نکات تاریک زیادی در مورد تاریخچه و مأموریت PKK وجود دارد که روشن نشده است. حقیقت تاریخ PKK پنهان مانده است. PKK تاریخ خود را تنها با کلماتی همچون قهرمانی، مقاومت و فداکاری بیان می کند.
نه تنها PKK، بلکه دولت ترکیه نیز حقایق تاریخ PKK را پنهان می کند. روابط عمیق بین PKK، میت و دولت را پنهان می کند.
بسیاری از کسانی که می خواستند رابطه بین اوجالان، میت و تشکیل PKK را بررسی کنند، در واقع تهدید شدند یا بسیاری از آنها کشته شدند. برخی از آنها توسط دولت ترکیه و برخی توسط PKK از سر راه برداشته شدند.
یکی از آنها اوغور مومجو بود. وی یکی از روزنامه نگاران جسور و افشاگر ترکیه بود که در 24 فوریه 1993 بر اثر انفجار در خودروی خود در مقابل خانه خود کشته شد. بین مرگ اوغور مومجو و رابطه بین PKK و میت ارتباط معناداری وجود داشت. زیرا اندکی قبل از کشته شدن، مومجو گفته بود که مدارک زیادی در اختیار دارد که نشان می دهد عبدالله اوجالان عضو میت است. او به زودی کتابی را منتشر خواهد کرد که در آن توضیح می دهد که چگونه اوجالان به عضویت میت درآمد. او همچنین تجارت مواد مخدر توسط PKK را برجسته کرد. اما او قبل از اینکه بتواند این کار را انجام دهد کشته شد.
اوغور مومجو کیست؟
اوغور مومجو در سال 1942 در قیرشهیر ترکیه به دنیا آمد. او محققی روشنفکر و روزنامه نگاری جسور بود. مومجو یک ناسیونالیست چپگرای ترک بود که می خواست ترکیه به عنوان کشوری قانونمند و عادل اداره شود. او می خواست که دولت شفاف باشد و بر اساس حاکمیت قانون اداره شود.
افشای روابط اوجالان و میت ترکیه و چگونگی شکل گیری PKK
اوغور مومجو پس از سال 1988 روی مسئله کوردها تمرکز کرد و دید که مانع بزرگی بر سر راه حل مسئله کورد وجود دارد. او روابط بخشی از دولت و PKK را دیده بود و به تدریج شروع به رمزگشایی از این روابط کرده بود.
او مدتی طولانی به بررسی موضوع دست داشتن میت در شکل گیری PKK پرداخت. مدتی طولانی بر روی سرچشمه های آغاز فعالیت PKK در ترکیە پرداخت. به دوستان روزنامه نگارش گفته بود که دارد روی کتابی با این موضوع کار می کند و زمانی که کتاب به پایان برسد، یک بمب خبری منفجر خواهد شد. در قسمی از مقاله اش در رابطه با این موضوع نوشته است: «امروز در بین اعضای PKK خدا می داند چه تعداد مزدور وجود دارد. نه تنها مزدور میت، بلکه از انواع سازمانهای اطلاعاتی …! وظیفه روزنامه نگار آشکار کردن حقیقت است. تلاش ما بررسی این است که نشان دهیم سرچشمه های شکل گیری و فعالیت PKK از کجا آغاز می شوند؟ برای مثال من می پرسم که عبدالله اوجالان کیست؟ PKK چگونه شکل گرفته است؟»
مومجو پس از تحقیقات فراوان متوجه شده بود که عبدالله اوجالان با کمک مالی وزارت دارایی در دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آنکارا تحصیل کرده بود. اوجالان در سال 1972 به دلیل پخش اعلامیه بازداشت شده بود و در جریان دادگاه توسط «باقی طوغ» دادستان نظامی وقت آزاد شده بود. مومجو برای بررسی این موضوع با خود باقی طوغ هم دیدار کرده بود. مومجو اولین کسی است که فاش کرد؛ پدرزن اوجالان یک کارمند میت بود و پس از آن اوجلان مجبور شد اعتراف کند کە پردزنش ا عضو میت ترکیە میباشد.
ترور اوغور مومجو و بسته شدن پرونده قتل او به عنوان «فاعل مجهول!»
او در پرسشی با عنوان «آیا از این نوع روزنامه نگاری نمی ترسی؟» گفت: «من هم از مرگ می ترسم اما ترس اجل را به تاخیر نمی اندازد.» مومجو مدتی پیش از ترور، بارها از سوی گروه های مختلف تهدید به مرگ شده بود. او مرگ خود را نیز پیش بینی کرده بود اما تا آخرین لحظه برای افشای حقیقت دست از تلاش بر نداشت.
اوغور مومجو در 24 فوریە 1993 در جلوی در خانه اش در کوچه قارلی سوکاک در آنکارا به وسیله بمب کارگذاشته شده در خودروی شخصی اش کشتە شد. بلافاصه پس از مرگش، گروه های نظامی به محل رفته و به جای بررسی محل ترور برای یافتن سرنخ از عاملان قتل، با جاروهای بزرگ شهرداری همه چیز را تمیز کردند. پس از این اتفاق خانواده مومجو از محمت آغار رئیس پلیس وقت خواستند تا عاملان ترور مومجو را افشا کند اما محمت آغار در جمله ای تاریخی گفت: «اگر یک آجر از این دیوار بکشم، همه دیوار خواهد ریخت!» و پرونده جنایت اوغور مومجو به عنوان جنایت «فاعل مجهول» بسته شد. محمت آغار پس از آن مدتی به عنوان وزیر کشور انتخاب شد، و سال ها پس از آن در دولت فعلی رجب طیب اردوغان دوباره به عنوان رئیس پلیس ترکیه مسئولیت پذیرفت.
28 سال پس از ترور مومجو، صدات پکر رئیس باند مافیایی که سال ها در خدمت حکومت ترکیه بود، در یکی از فیلم های افشاگری اش پرده از راز این قتل برداشت و گفت که محمت آغار رئیس پلیس وقت، مسئول مستقیم این قتل بوده است.
کتاب ها
از کتاب های مومجو می توان از «مجرمان و قدرتمندان، قاچاق سلاح و ترور، دیگ سحرآمیز سال های دهه 40، سرباز پیاده نظام، پرونده کورد، طریقت-سیاست-تجارت، و قیام کوردی-اسلامی» نام برد. کتاب آخر او پرونده ای درباره شکل گیری PKK بود که ناتمام ماند.
