اگر اعضای PKK در اروپا برای گریلاها احترام قائل بودند، می‌پرسیدند چرا این کودکان را آگاهانه به آغوش مرگ می فرستید؟
آنچه امروز PKK بعد از 40 سال خون و خونریزی بدان دست یافته این است که توانسته هواداران خود را در اروپا دور کفش “می‌کاپ” با برند ترکیه جمع کرده و فریاد دروغین پیروزی سر دهد.
کسانی که PKK را می‌شناسند به خوبی می‌دانند که اگر PKK چیزی را نماد بسازد، قطعاً هدفی در آن وجود دارد. PKK اکنون به قربانی کردن کودکان و جوانان کورد شدیدا نیاز دارد. چرا که با ساختن افسانه های دروغین در مورد شهدا، هم گریلاهای دیگر خود را به مرگ تشویق می کند و هم احساس انتقام در آنها را بارور می کند.
در واقع این کودکان و نوجوانان هستند که قربانی می شوند، شستشوی مغزی می شوند و از زندگی محروم می شوند و در نهایت بە دست استعمارگران کوردستان بە کشتن دادە می شوند.
همانطور که بره قربانی قبل از ذبح در خانه نگهداری می شود، PKK همین کار را با گریلاهای خود می کند. قبل از قربانی شدن آنها را در مقابل دوربین می نشانند، از آنها عکس می گیرند، چهره خندان مصنوعی آنها را در دل طبیعت سرسبز به تصویر می کشند، آنگاه که جان خود را از دست می دهند، از جنازه شان کلیپ می سازند، آهنگ احساسی می گذارند و منتشر می کنند و این چرخه بیش از 40 سال است که ادامه دارد.
اگر یکی از گریلاهای PKK بگوید خسته است و می خواهد گروه را ترک کند، فورا کشته می شود. بله، کودکان و نوجوانان، بره قربانی هستند که PKK خود را پشت جنازه های آنها پنهان کند.
اگر اعضای PKK در اروپا کە ماکت کفش گریلاها را بر دوش حمل می کنند، برای آنها احترام قائل بودند، از مسئولین PKK می‌پرسیدند چرا این کودکان را آگاهانه به آغوش مرگ می فرستید؟ چرا آنها را از زندگی محروم می کنید؟ چرا وقتی شهید می شوند، جنازه را به خانواده ها تحویل نمی دهید؟ چرا خبر جان باختن آنها را بعد از سال‌ها اعلام می کنید؟
آن ماکت کفش “می‌کاپ”، نماد مقاومت و پیروزی کوردها نیست. این ماکت فقط می تواند نمادی از تله ای باشد که PKK برای کوردها گسترانده است.
